از موضوعات بحث برانگیز در جامعه اسلامی بحث اشتغال مادران است؛ قاعده کرامت انسانی به معنای احترام به شأن و منزلت ذاتی هر انسان است و این اصل در زمینه اشتغال بانوان و خصوصا مادران نیز اهمیت ویژه‌ای دارد. بر اساس این قاعده، زنان باید از حقوق و فرصت‌های برابر با مردان در زمینه اشتغال برخوردار باشند و هیچ‌گونه تبعیضی نباید وجود داشته باشد. در اسلام، اشتغال زنان به عنوان یک حق شناخته شده است و زنان می‌توانند در فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی مشارکت کنند. در این مقاله تلاش شده به بررسی مبانی فقهی اشتغال مادران بر مبنای قاعده فقهی کرامت انسانی پرداخته شود. این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی مسئله مورد اشاره پرداخته است. یافته‌ها حاکی است که از منظر فقه اسلامی و با توجه به قاعده کرامت انسانی موضوع اشتغال مادران در خانواده پذیرفته شده است. البته اشتغال مادران در خانواده تابع شرایطی است. اسلام اساساً اشتغال و کسب درآمد را برای مادران ممنوع نمی‌داند و در اغلب بدون اشکال می‌داند و به طور کلی اشتغال مادران در خارج از خانه به نحو مشروط و در شرایط خاص جایز است. اشتغال مادران می‌تواند نقش مؤثری در کمک به اقتصاد خانواده داشته و باعث ارتقاء شرایط اقتصادی خانواده و جامعه شود. طبق قاعده کرامت انسانی مادران نیز واجد کرامت هستند و باید به حیثیت و کرامت آنها احترام گذاشته شود و کرامت ذاتی آنها را مورد حمایت قرار داد. و حق دارد برای خود شغلی را انتخاب نماید. اشتغال مادران تا آن‌جا که به استحکام خانواده لطمه نزند و تربیت فرزندان را به خطر نیندازد و با رعایت عفاف و پرهیز از اختلاط زن و مرد صورت گیرد؛ بلا مانع است وگرنه در اسلام اولویت با خانواده و حفظ حریم این نهاد مقدس است و مجموع تعالیم اسلامی، در صدد است تا مادران بدون ضرورت‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی محیط امن خانه و خانواده را ترک نگوید.
نویسنده(گان):
منصوره ارجمندی فرد
چکیده:
کلیدواژه:
اشتغال مادران، مبانی فقهی اشتغال، قاعده کرامت انسانی، جامعه اسلامی