هدف پژوهش حاضر پیش بینی رضایت زناشویی و ابراز محبت زوجین بر اساس معنویت است. جامعه آماری شامل زنان و مردان متاهل ساکن شهر قم بود که حداقل سه سال از ازدواجشان گذشته باشد. برای بررسی هدف مورد نظر از پرسشنامههای رضایت زناشویی انریچ، پرسشنامه ابراز محبت و پرسشنامه سلامت معنوی جارل استفاده شد. پس از جمع آوری دادهها از نمونهای به تعداد ۱۵۰نفر، تحلیل دادهها از طریق نرم افزار «بسته آماری برای علوم اجتماعی »(SPSS) نسخه ۲۷ انجام گرفت. یافتههای نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد، بین معنویت و میزان ابراز محبت زناشویی (r=0/26, p<0/01) و نیز معنویت و میزان رضایتمندی زناشویی (r=0/53, p<0/01) رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. هم چنین، بین ابعاد سلامت معنوی با ابراز محبت و رضایتمندی زناشویی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون ساده نیز نشان داد، معنویت میتواند میزان ابراز محبت را به طور معنی داری پیش بینی کند. (F=12/73,p<0/01). همچنین معنویت میتواند میزان رضایتمندی زناشویی را به طور معنی داری پیش بینی کند (F=69/47,p<0/01). معنویت حدود 28 درصد از واریانس رضایتمندی زناشویی را تبیین میکند. با توجه به نتایج میتوان اینگونه نتیجه گرفت که با افزایش معنویت میشود به بهبود رابطه زناشویی و افزایش رضایتمندی از زندگی زناشویی کمک کرد. و همچنین افزایش معنویت میتواند به افزایش ابراز محبت در زوجین کمک کند که خود این امر یکی از فاکتورهایی است که به افزایش رضایت زناشویی منجر میشود.
نویسنده(گان):
زهرا آیتکین ، فاطمه ملکشاهی
چکیده:
کلیدواژه:
زناشویی، رضایت، ابراز محبت، معنویت