اصل کرامت، ریشه در فطرت الهی انسان داشته و به عنوان یک اصل بنیادین اخلاقی در اسلام، جایگاه والایی دارد. این اصل بر شرافت ذاتی، کرامت بدون تبعیض و احترام به شخصیت هر فرد تأکید دارد و نقشی محوری در شکل‌دهی به روابط انسانی، به ویژه در بنیان خانواده، ایفا می‌کند. خانواده در آموزه‌های اسلامی، به عنوان نخستین نهاد اجتماعی، بستری برای رشد و تعالی انسان در سایه کرامت و احترام متقابل است. با این وجود، پیچیدگی روابط انسانی و تنوع نیازها و انتظارات، بروز تعارض در خانواده را اجتناب‌ناپذیر می‌سازد. این پژوهش با رویکردی تحلیلی ـ توصیفی، جایگاه و نقش اصل کرامت انسانی در مدیریت و حل تعارضات خانوادگی در چارچوب آموزه‌های اسلامی را تبیین می‌کند. ارج نهادن به کرامت انسانی در خانواده مستلزم رعایت اصولی همچون توجه به احساسات و دیدگاه‌ها، برقراری ارتباط مؤثر، مدارا و گذشت، عدالت و انصاف، و مشورت و همفکری است. این پژوهش نشان می‌دهد که رعایت اصل کرامت انسانی در خانواده، منجر به تقویت بنیان خانواده اسلامی، افزایش امنیت روانی، کاهش اضطراب و استرس و تربیت شایسته نسل آینده بر اساس ارزش‌های اخلاقی می‌شود. در نهایت، با تحلیل مفاهیم مرتبط، راهکارهای عملی برای تحقق این اصل در مواجهه با اختلافات خانوادگی ارائه می‌گردد.
نویسنده(گان):
امیدرضا شکری ، عباسعلی سلطانی
چکیده:
کلیدواژه:
اصل کرامت، خانواده، تعارضات خانوادگی، اخلاق اسلامی