مهاجرت مسلمانان از سرزمین اسلامی به سرزمین کفر: تحلیلی مبتنی بر قواعد فقهی

از زمان ظهور اسلام، مسئله هجرت همواره یکی از موضوعات مهم و مورد توجه در جامعه مسلمانان بوده و تأثیرات چشمگیری بر تغییرات اعتقادی و فرهنگی مهاجران و همچنین تأثیر متقابل آنها بر جامعه مقصد داشته است. یکی از انواع مهاجرت‌های مسلمانان، هجرت از سرزمین‌های اسلامی به سرزمین‌های غیر اسلامی است که بسته به اهداف و نوع تأثیرگذاری یا تأثیرپذیری، تحت احکام فقهی مختلفی قرار می‌گیرد. این مقاله به دنبال نفی این انگاره است که «مهاجرت مسلمانان به سرزمین‌های کفر به‌طور مطلق و بدون استثنا جایز است». در این راستا، با تحلیل و تطبیق قواعد فقهی مرتبط و استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی، مصادیق این نوع مهاجرت و احکام مربوط به آن‌ها بررسی شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که قواعدی همچون وجوب حفظ نظام، نفی سبیل، اعانت بر اثم و تعرّب بعد الهجره، طیفی از احکام اولیه و ثانویه را برای موارد مهاجرت مسلمانان به سرزمین‌های کفر آشکار می‌کنند.