این پژوهش به بررسی تأثیرات کارآفرینی اجتماعی بر ارتقای کرامت انسانی در اقشار مختلف جامعه، به‌ویژه اقشار آسیب‌پذیر، پرداخته است. هدف اصلی پژوهش، تحلیل چگونگی تأثیر توانمندسازی اقتصادی و عدالت اجتماعی بر بازگرداندن کرامت انسانی از طریق کارآفرینی اجتماعی است. روش پژوهش مروری و تحلیلی بوده و از مقالات علمی، متون دینی و پژوهش‌های معتبر استفاده شده است. یافته‌ها نشان می‌دهند که توانمندسازی اقتصادی از طریق ایجاد فرصت‌های شغلی و دسترسی به منابع مالی خرد، به افراد کمک می‌کند تا از فقر و نابرابری اقتصادی رهایی یابند. همچنین، کارآفرینی اجتماعی با کاهش نابرابری‌های اجتماعی و اقتصادی به تحقق عدالت اجتماعی و ایجاد فرصت‌های برابر برای اقشار مختلف منجر می‌شود. نهادهای دولتی و مذهبی نقش اساسی در حمایت و توسعه کارآفرینی اجتماعی دارند. این حمایت‌ها نه تنها به بازسازی کرامت انسانی و افزایش عزت نفس افراد آسیب‌پذیر کمک می‌کند، بلکه با تقویت همبستگی و سرمایه اجتماعی، به مشارکت فعال‌تر آن‌ها در جامعه منجر می‌شود. در نهایت، پژوهش پیشنهاد می‌کند که برای توسعه پایدارتر کارآفرینی اجتماعی، از فناوری‌های نوین و آموزش‌های مهارتی به‌طور گسترده‌تری استفاده شود تا تأثیرات مثبت آن بیشتر شود. این امر می‌تواند به تحقق عدالت و توسعه پایدارتر کمک کند.
نویسنده(گان):
آیت اله ممیز ، شیوا شریفیان
چکیده:
کلیدواژه:
کرامت انسانی، کارآفرینی اجتماعی، توانمندسازی اقتصادی، عدالت اجتماعی و سرمایه اجتماعی