پژوهش پیشرو با بررسی نظری کلیات مبانی حقوق جنسی زوجین، پا را از آنچه در اغلب مقالات بدان پرداخته میشود؛ یعنی صرف حقوق جنسی زوجین، فراتر نهاده و با عنوان اولویتبخشی به بحث رضایت جنسی به عنوان یکی از مهمترین و چالشبرانگیزترین مسائل زندگی زناشویی، در صدد تغییر در خط مشیگذاریها در حوزه حقوق خانواده برآمدهاست. رویگردانی از دائرمدار حق و تکلیف بودن به سمت حاکمیت رضایت زناشویی حتی در سایه التزام به قوانین و مقررات، یکی از افقهای آینده نظام حقوقی حاکم بر جامعه اسلامی است که جز در سایه بازاندیشیهای فقهی، حقوقی و جامعهشناسانه رخ نخواهد داد. ارضای صحیح و کامل نیاز جنسی که در سایه حسن معاشرت محقق میگردد، یکی از بدیهیترین حقوق متقابل زوجین و برخاسته از اصل معاشرت به معروف است. فلذا آنچه که ذیل حق و تکلیف در بستر روابط زناشویی تعیین و زوجین را بدان مکلف مینماید، زمانی مشروع و قانونی است که خلاف روند حسن معاشرت نباشد؛ همانطور که بر اساس اصل مودت و رحمت، آرامش و سکونت کارکرد اصلی تشکیل خانواده است که به نظر میرسد جز در سایه رضایت دو طرفه در تمامی ابعاد زندگی مشترک قابلیت استیفا نداشته باشد. مسئلهای که مبتنی بر اصل عدالت قابل طرح و بحث بوده و علقه ازدواج که یک معاهده دو طرفه است نیز از این اصل مستثنی نمیباشد. در نهایت آنکه، مفهوم رضایت زناشویی که یکی از مصادیق آن، رضایت جنسی است میتواند بهترین جایگزین حقوق و وظایف در بستر خانواده بوده و یکی از مهمترین چالشهای پیش روی خانواده ایرانی؛ یعنی نارضایتی جنسی را مبتنی بر کرامت انسانی تا حد زیادی مرتفع سازد.
نویسنده(گان):
سیده فائزه صفدرزاده
چکیده:
کلیدواژه:
حقوق جنسی، نشوز، معاشرت به معروف، مودت و رحمت، عدالت، کرامت