کرامت انسان به عنوان اَبرمفهوم در اندیشه فلسفی و حقوقی، علیرغم پربسامدبودن در تحلیل‌ها به واسطه تفسیرهای متفاوت از مبانی آن، نسبت‌های متغییری با حق انسان پیدا می‌کند. در تفکر غیرالهیانی کرامتِ انسان را به عقل، اراده آزاد و خودقانون‌گذاری انسان پیوند می‌دهند و به همین واسطه حق امری نسبی می‌شود لذا پدیده‌هایی همچون همجنس‌بازی یا روابط نامشروع نه تنها ناقض کرامت انسان نیست، بلکه به مثابه حق‌های پذیرفته‌شده از آن یاد می‌کنند. در سوی دیگر کرامت انسان به جایگاه خلیفه‌اللهی انسان پیوند می‌خورد به همین واسطه حقوق انسان جنبه الهیاتی پیدا می‌کند. این مقاله با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و روش گردآوری اسنادی به دنبال پاسخ به سوال نسبت کرامت انسان با حق انسان با توجه به أنواع کرامت انسان است. براساس مطالعات صورت گرفته، می‌توان از دو نوع کرامت ذاتی و ارزشی، سه نظریه انسان‌گرایانه، افزوده و انسانیت بالقوه و سه نوع نسبت مستقیم، تلازم و صعودی نام برد
نویسنده(گان):
محمد کمالی گوکی
چکیده:
کلیدواژه:
انسان، کرامت انسان، حق، کرامت ذاتی، کرامت ارزشی.