یکی از دستورات بنیادین اسلامی، حفظ کرامت انسان‌هاست و در همین راستا در روایات، توصیه‌های متعددی به والدین ـ به خصوص پدران ـ نسبت به تکریم فرزندان و کودکان یا مصادیق تکریم، به چشم می‌خورد. اما این توصیه‌ها در برخی از منابع فقهی، بیشتر حمل بر ارشاداتی اخلاقی شده که جزء احکام تکلیفی خمسه نیست، یا حداکثر مستحب تلقی می‌شود. تحقیق حاضر به روش تحلیلی توصیفی در چارچوب روش فقهی و رویکرد اجتهادی می‌کوشد تا با کاوش در منابع مکتوب روایی و فقهی، پس از تحلیل دقیق مفهوم تکریم و اعتبارسنجی و دلالت‌سنجی روایات مرتبط، اهمیت و ابعاد تکریم فرزند را شناسایی کند و سپس با تحلیل مفاد اقوال و افعال پیامبر و اهل بیت7:، موارد وجوب تکریم فرزند به خصوص تکریم کودک بر پدر و تأثیرات تربیتی مثبت آن را بر فرزندان و کودکان تبیین کند و دست آخر نشان دهد تکریم کودکان توسط والدین حتی پدران در مرزهای کرامت و عزت نفس، واجب و در موارد دیگر، مستحب است.
نویسنده(گان):
مجتبی الهی خراسانی.سید محمد هاشم موسوی ثابت
چکیده:
کلیدواژه:
کرامت انسان، تکریم کودک، شخصیت، احترام، محبت، والدین، روش تربیتی، تربیت فرزند، فقه تربیت، مذاهب فقهی.