فرزند خواندگی نهادی اجتماعی دیرینه بوده و قدمتی به اندازه تاریخ بشر داشته و جزو احکام امضایی اسلامی به شمار می‌رود. در خصوص ماهیت حقوقی این نهاد بین حقوقدانان اختلاف نظر وجود دارد، برخی از حقوقدانان فرزندخواندگی را ایقاع و آن را در زمره احکام تاسیسی دادگاه به شمار می‌آورند؛ عده‌ای دیگر بر این اعتقادند که فرزند خواندگی عقد و قراردادی فیما بین والدین فرزند پذیر از یک سو و فرزندخوانده از سوی دیگر میباشد که دادگاه به ولایت از فرزند خوانده اقدامات لازم را به عمل می‌آورد، بعضی نیز اساسا فرزند خواندگی را نوعی واگذاری قانونی تلقی نموده‌اند. قانونگذار ایران در سال ۱۳۹۲ با قانون حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بد سرپرست شرایط جدیدی را در باب فرزند خواندگی لحاظ نموده است. در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی ضمن تحلیل حقوقی ماهیت فرزند خواندگی، شروط لازم حقوقی و اخلاقی مندرج در این نهاد مورد بررسی و تحلیل قرار می‌گیرد.
نویسنده(گان):
مریم بلندی برزکی ، مهلا سادات سجادی ، فاطمه سادات سجادی
چکیده:
کلیدواژه:
فرزند خواندگی، ماهیت حقوقی، حقوق ایران، قرارداد.