پس از شکل‌گیری زندگی اجتماعی یکی از مهم‌ترین نیازهای بشر ارتباط با دیگران است. ارتباط با دیگران درصورتی سازنده و مؤثر است که از اصول، شایسته‌ها و بایسته‌های مخصوص به‌خود به‌ویژه کرامت انسانی برخوردار باشد. در نظام خانواده و در میان زوجین نیز آنچه بقاء و نشاط زندگی را تضمین می‌نماید همان برقراری و ایجاد ارتباط مؤثر و سازنده با تکریم است. روان‌شناسان برای تقویت این روابط بین زوجین و نیز ترمیم آن به‌هنگام بروز اختلافات و ناسازگاری‌ها، از سه‌گونه ارتباط سمعی (شنیداری)، بصری(دیداری) و لمسی (جنسی) سخن گفته‌اند. در قرآن کریم نیز که اهتمام بسیار به نهاد خانواده و ارتباط وثیق ضمن تحکیم کرامت، میان اعضای آنها داشته است، ضمن گوشزد نمودن بروز اختلافات و ناسازگاری‌هایی میان زوجین، در چینش خاصی با در نظر گرفتن اصول و شرایط زندگی زناشوئی، به‌گونه‌ایی این سه روش را پیشنهاد می‌دهد. در این پژوهش با توجه بر اصل شناخته شده ارتباط مؤثر در روانشناسی، و نیز درنگ و تأمل در آیه 34 سوره نساء از انطباق آن سه روش معهود در علم روانشناسی با راه‌های توصیه شده در آیه؛ به‌گونه‌ایی سخن رفته است. حاصل این درنگ و مداقه آن شد که عبارت و توصیه به موعظه (فَعِظُوهُنَّ) همان برقراری ارتباط سمعی، و بروز حزن و ناراحتی در بستر (وَ اهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضاجِعِ) همان ارتباط بصری و انتقال پیام از کانال دیداری, و در نهایت (اضْرِبُوهُنَّ) در معنای هم‌بستری و مقدمات آن همان اتخاذ روش ارتباط لمسی جهت بهبود روابط و بازگردندان زن به کانون عشق‌وری و محبت خانواده است.
نویسنده(گان):
حامد فتوت احمدی.جعفر فیروزمندی بندپی
چکیده:
کلیدواژه:
آیه 34 سوره نساء، کرامت انسانی زن، ارتباط مؤثر، زوجین، روانشناسی.